Οι διακοπές της Καλλίτσας

Όλοι ξέρουμε ότι ο Αύγουστος είναι δύσκολος μήνας. Οι περισσότεροι είναι σε κάποια παραλία ανά τον κόσμο και προσπαθούν γεμίσουν τις μπαταρίες τους. Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία μόλις χρόνια ανακαλύφθηκε ότι ο άνθρωπος έχει μπαταρίες και μάλιστα ηλιακούς συσσωρευτές, πράγμα που σημαίνει ότι όσο κάθεσαι στον ήλιο φορτίζεις. Παλαιότερα μαύριζες, λιγότερο παλαιά από τότε πάθαινες εγκαύματα, αλλά τώρα πια φορτίζεις… Μεγάλη υπόθεση οι ανακαλύψεις τις τεχνολογίας. Το καλύτερο φόρτισμα το κάνεις Αύγουστο. Λέει. Οπότε σαν καλοί και υπάκουοι κάτοικοι του πλανήτη όταν μπαίνει ο Αύγουστος δεν αφήνουμε τις αμμουδιές να πάρουνε ανάσα. Τσουρουφλίζουμε το δέρμα μας όλη μέρα και το συκώτι μας όλη νύχτα.
Το Σχολάρι είναι ένα ήσυχο μέρος. Το κάτω, γιατί το πάνω έκλεισε. Έκλεισε μάλλον γιατί το πάνω είναι (ήταν) σε γούβα και το κάτω σε λόφο...Σχόλη. Αργία. εξ' ου και τ' όνομα και το μπέρδεμα. Λέγεται ότι οι μαύροι των μπαμπακοφυτειών των Μαλγάρων διωγμένοι από σλαβικά φύλλα (μελλοντικά μοντέλα, πρωταθλήτριες στο βόλεϊ και υπάλληλοι διοδίων) ,κινήθηκαν βόρεια και καταστάλαζαν στο σχολάρι. Το κάτω, γιατί το πάνω έκλεινε. Σχόλη, αργία. Μπαμπάκι δεν βγαίνει εδώ, οι μαύροι άσπρισαν, οι κιθάρες έγιναν λύρες και τα blues ποντιακά.
Το Buenos Aires πέφτει λίγο μακρύτερα. Νοτιοδυτικά. Δεν έχει πάνω και κάτω εξ’ ου και πρωτεύουσα. Του τι? Του Τάγκο, του Jango, της Εβίτας(με ς όπως Νέλσονας Μαντέλας), του Μπόρχες, των Γκάουτσος, του Μαραντόνα και του 99% των ζωντανών που νεκρά όντας τρέφουν τους έλληνες φαντάρους.

Η Καλλίτσα είναι Σλάβα...